ต่อไปจะได้บรรยาย เรื่อง
"ทำบุญ อนุโมทนาบุญอย่างไร. จึงได้อยู่วิมาน"
วันนี้จะว่าด้วยผลบุญใด ที่ทำให้ไปเกิดในสวรรค์ มีวิมานอันงดงาม
เนื่องจากมีสาธุชนผู้ที่ได้ร่วมสร้าง-บูรณะวิหาร ลานธรรม ปลูกต้นไม้ สร้างบันได ฯลฯ ที่วัดสุวรรณโคมคำ บ้านห้วยโผ อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน ได้สอบถามว่า ผลบุญที่ได้ร่วมสร้าง และร่วมอนุโมทนานั้น จะเป็นผลอย่างไร ? ก็จะได้ไขข้อข้องใจ เป็นข้อวิสัชนาเพิ่มความรู้ให้กับสาธุชนผู้ใฝ่ในกุศลทุกท่าน สืบไป
ใน พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๘ ขุททกนิกาย วิมาน-เถรีคาถา ได้จารจารึก บันทีกเรื่องราวแห่งอานิสงค์การร่วมบุญ ก่อสร้างวิหาร ปลูกต้นไม้ ประดับ ฯลฯ ไว้ ดังนี้ว่า
ครั้งนั้น พระอนุรุทธอรหันตเถระ ผู้เป็นเอกทัคคะเลิศในอภิญญาสมาบัติ วันหนึ่งท่านได้ทำอภิญญา ขึ้นไปบนสวรรค์ ได้พบวิมาน หนึ่งสวยงามกว่า วิมานแห่งทวยเทพอื่น
ท่านจึงกำหนดด้วยทิพยอภิญญา ถึงเทพผู้เป็นเจ้าของวิมาน เพื่อต้องการทราบว่า เหตุใดจึงได้มีวิมานที่งดงามเช่นนี้
ด้วยกระแสแห่งอภิญญานางเทพธิดาเจ้าของวิมาน จึงปรากฏกายและกราบนมัสการ ณ เบื้องหน้าพระอนุรุทธอรหันตเถระ
พระอนุรุทธฯจึงกล่าวถามนางเทพธิดา เจ้าของวิมานั้นว่า
[๔๔] ดูกรนางเทพธิดา ท่านมีวรรณะงามยิ่งนัก มีรัศมีส่องสว่างไสวไปทั่วทุกทิศ สถิตอยู่เหมือนดาวประกายพฤกษ์ เมื่อท่านฟ้อนอยู่ เสียงอันเป็นทิพย์น่าฟัง รื่นรมย์ใจ ย่อมเปล่งออกจากอวัยวะน้อยใหญ่ทุกส่วน ทั้งกลิ่นทิพย์อันหอมหวนยวนใจ ก็ฟุ้งออกจากอวัยวะน้อยใหญ่ทุกส่วน เมื่อท่านไหวกายกลับไปมา เสียงของเครื่องประดับช้องผมก็ดังเสียงไพเราะ ดุจเสียงดนตรี
อนึ่ง เสียงมงกุฎที่ถูกลมรำเพยพัดให้หวั่นไหว ก็กังวานไพเราะดุจเสียงดนตรีเครื่อง ๕ แม้พวงมาลัยบนเศียรเกล้าของท่าน มีกลิ่นหอมชวนให้เบิกบานใจ หอมฟุ้งไปทั่วทุกทิศดุจต้นอุโลก
ดูกรนางเทพธิดา อาตมาถามท่านแล้ว ขอท่านจงบอก นี้เป็นผลแห่งกุศลกรรมอันใด?
นางเทพธิดาเจ้าของวิมาน จึงนมัสการ ตอบว่า
ข้าแต่พระคุณเจ้าผู้เจริญ นางวิสาขามหาอุบาสิกา เป็นสหายของดิฉันอยู่ในเมืองสาวัตถี ได้สร้างมหาวิหารถวายสงฆ์ ดิฉันเห็นมหาวิหารนั้นแล้ว มีจิตเลื่อมใส ร่วมบุญ อนุโมทนา ก็วิมานอันเป็นที่รักนี้อันดิฉันได้แล้ว เพราะการร่วมบุญอนุโมทนา ด้วยจิตบริสุทธิ์
วิมานของดิฉันนี้เป็นวิมานอัศจรรย์น่าดู น่าชม โดยรอบสูง ๑๖ โยชน์ เลื่อนลอยไปในอากาศได้ตามความปรารถนาของดิฉัน ดิฉันมีปราสาทเป็นที่อยู่อาศัย อันบุญกรรมจัดแจงเนรมิตให้เป็นส่วนๆ งามรุ่งโรจน์ตลอดร้อยโยชน์โดยรอบทิศ
อนึ่ง ที่วิมานของดิฉัน มีสระโบกขรณีเป็นที่อาศัยของหมู่มัจฉาชาติมีน้ำใสสะอาด มีท่าอันลาดด้วยทรายทอง ดารดาษไปด้วยปทุมชาตินานาชนิดพร้อมทั้งบัวขาว เกษรแห่งบัวทั้งหลายอันลมรำเพยพัด ย่อมหอมฟุ้งเจริญใจ มีรุกขชาติต่างๆ
อันบุญปลูกไว้ใกล้วิมาน คือ ไม้หว้า ขนุน ตาล มะพร้าว วิมานนี้กึกก้องไปด้วยเสียงดนตรีต่างๆ และกึกก้องไปด้วยหมู่นางอัปสร
แม้นรชนใดได้เห็นวิมานนี้ ด้วยความฝันนรชนนั้นก็พึงปลื้มใจ วิมานอันมีรัศมีสว่างไสวไปทั่วทุกทิศ น่าอัศจรรย์น่าดูน่าชมเช่นนี้ เกิดแต่ดิฉันเพราะกุศลกรรมทั้งหลาย ควรทำบุญโดยแท้.
ที่ได้นำข้อความในพระไตรปิฏกมาให้ท่านสาธุชนทั้งหลาย ได้ศึกษานี้ก็เพื่อเป็นการอนุโมทนาผู้ที่มีกุศลศรัทธา มีส่วนได้ร่วมกันสร้างวิหาร ลานธรรม ปลูกต้นไม้ ทำบันได และสิ่งทั้งหลายนั้น
ย่อมเกิด"บุญ" อันมีผลเป็นกุศลส่งให้มีความสุข ความเจริญ ทั้งในชาติปัจจุบัน แม้ล่วงลับดับสังขาร ย่อมมีวิมานอันสวยงามด้วยผลบุญที่ได้สร้างไว้นั้น แม้การอนุโมทนาบุญด้วยใจบริสุทธิ์ ก็ย่อมส่งผลให้สุขในทุกภพภูมิ. ดังหลักฐานอันปรากฏตามพระไตรปิฏกที่ยกขึ้นมาเป็นตัวอย่างนี้
ขอความผาสุข สวัสดี มีโชคชัย จงบังเกิดมีแด่สาธุชนผู้ใฝ่ในกุศลทุกท่าน จงทั่วกันเทอญ
เจริญพร
อนุโมทนา สำคัญอย่างไร
